martes, 9 de diciembre de 2025

21 de decembro faremos a ruta de liberdade en A Lama

O domingo 21 de decembro faremos a ruta de liberdade en A Lama. Sobre 17 quilómetros, dificultade media-fácil.

 É unha ruta aberta a non socios/as e persoas sen federar, aos que se lle fai un seguro de día. Se tedes coñecidos que lles poda interesar podedes informarlles. Iremos en autobús.

 O autobús non pode agardar pola xente, debedes estar 5 minutos antes da saída nos puntos de encontro.

 Puntos de encontro:

 Avda da Constitución de Boiro, zona da Casa da Cultura, enfrente a tenda aluzine ás 8 e 20.

 Rotonda de Te (Rianxo) ás 8 e 30.

 Rotonda gasolineira Repsol cerca de Catoira ás 8.40.

 Se algún sae de Noia ou arredores podemos falar ca empresa de autobús por se poden incorporarse nesa zona contactade con nos para quedar.

 Para inscribirse hai que:

 - facer un ingreso:

 10 € se eres socio do noso club e federado (o club subvenciona parte do coste).

 12 € federados doutros clubs, deberán mostrar tarxeta federativa deste ano ao subir ao autobús (vale desde o mobil).

 17 € non federados (nesa cantidade unha parte é para o seguro de día).

 na conta do club ES2520800310553000121101 (Abanca), deixando constancia no ingreso ruta da liberdade, o nome da persoa/parella ou grupo inscrita.

 - mandar un correo electrónico a vintedouspes@gmail.com indicando que é para inscribirse á ruta da liberdade, nome e apelidos e lugar onde te incorporas, no caso de que non sexas federado para facer o seguro de día deberás indicar tamén teléfono, nº de dni, data de nacemento e enderezo.

 O prazo para inscribirse remata o xoves 18 de decembro ás 11 horas. No caso de que te anotes, o sábado 20 de decembro a partir das 15 horas revisa o noso blog por se hai algún cambio de última hora. Se tes algunha dúbida podes contactar con nos.

 Aconsellamos levar calzado axeitado para andar pola montaña e non esvarar, bocadillo ou algo similar para comer na ruta e auga. Tamén se pode levar unha mochila para deixar no autobús e mudarse ao chegar.

 Descrición da ruta feita polo club Acivro:

Preciosa ruta que discurre en su mayor parte por las orillas del río Barbeira, dentro del municipio pontevedrés de A Lama y que cuenta con un gran número de atractivos que configuran uno de los itinerarios fluviales más recomendables a realizar en toda la provincia.

 Su nombre hace mención al trabajo de los presos de la cercana cárcel de A Lama, que conjuntamente con la Asociación Cultural Río Barbeira, han acondicionado y preparado la misma.

 La primera parte de la ruta discurre por las riberas del río Barbeira, entre maravillosos bosques autóctonos, disfrutando del sonido del agua al mismo tiempo que transitamos por caminos de un verde muy intenso, tapizados completamente de musgo, que dan idea de la excelente conservación del medio natural en esta zona y de la ausencia de contaminación.

 En la segunda parte, caminaremos por la Serra do Cando, por zonas más elevadas, donde pastan en libertad numerosos caballos, hasta alcanzar la aldea de Covelo, y de nuevo volver a los bosques cercanos al río, que nos acompañarán de nuevo al punto de inicio.

 Además de los bellos bosques, en este recorrido contemplaremos un gran número de elementos etnográficos e históricos entre los que se hallan puentes, pontellas, molinos, petos de ánimas, ermitas y cruceiros, además de visitar distintas aldeas de la zona como O Peso, As Chozas, San Lourenzo, O Cabaniño, Barbeira y Covelo.

  Nota: la ruta no ofrece dificultades reseñables, tan sólo tener algo de precaución al caminar por zonas húmedas con mucha piedra, donde se puede resbalar.

domingo, 23 de noviembre de 2025

30 de novembro 2025 faremos a ruta "río Artes e río San Xoán ( ou dos tobogáns)" pola Pobra do Caramiñal






Canón do río Barbanza

Ponte da Miserela

Río san Xoan

Río san Xoan

Cruzando o río san Xoan

Na Curota

Track da ruta https://gl.wikiloc.com/rutas-sendeirismo/rio-artes-rio-san-xoan-a-curota-242141196

 O domingo 30 de novembro faremos a ruta "río Artes e río San Xoán ( ou dos tobogáns)" pola Pobra do Caramiñal, serán sobre 14 quilómetros, dificultade media, pero teremos un tramo pola beira do río san Xoán con bastante pendente, nun quilómetro douscentos metros subiremos un desnivel de case 300 metros. Hai que levar calzado axeitado para andar pola montaña, aconsellamos levar auga e algo para picar na mitade da ruta.

 

Empezaremos a andar no miradoiro de Valle Inclán  -a 368 m de altitude, atópase este miradoiro-monumento a Ramón del Valle-Inclán. A estatua, de Benito Prieto Coussent, conmemora as excursións do célebre escritor pola serra do Barbanza. Ofrece unhas espléndidas vistas sobre a ría da Arousa e as distintas poboacións a ámbolos dous lados da ría-  pasaremos cerca da aldea de San Amedio e faremos un tramo subindo pola beira do río Artes -río que desemboca entre a praia do Vilar e a praia da Ladeira- e baixaremos cara a Aldea Vella, camiñaremos un tramo pola marxe dereita do río Pedras ata a ponte de orixe medieval da Misarela, onde cruzaremos o río San Xoan, veremos unhas pozas do río Pedras, pasaremos por restos do convento de A Misarela e subiremos pola marxe esquerda do río San Xoán ata as cercanías do Alto do Arnelo, onde cruzaremos o río e iremos cara A Curota (512 m) por un camiño, desde aí descenderemos por outro camiño cara ao punto de inicio.

 

jueves, 30 de octubre de 2025

23 de novembro 2025 faremos a ruta “Pensa Nao” (Dodro)





Petroglifos Bouza de Abadín



O domingo 23 de novembro faremos unha ruta circular polo concello de Dodro (é so para socios/as), esta ruta denomínase “Pensa Nao”, xa que recorre diversos sitios que se enumeran da novela homónima do autor local Anxo Angueira, se algún le o libro e despois fai a ruta lle resultará aínda máis interesante.

Comenzaremos o percorrido en Imo, xunto aos seus hórreos. Tamén coñecidos como Hórreos da Lavandeira, os hórreos de Imo datan do séculos XVIII. Ubicanse na coñecida como Eira da Lavandeira, de ahí o seu otro nome. En total son once hórreos, todos moi próximos entre eles. Son construccions de planta rectangular e de pedra levantadas en vanos, estreitos e con cuberta de tell do país a dúas augas adornada con pináculos e cruces. Os peches laterais son de listóns de madeira separados por columnas de pedra. Este tipo de hórreos
conócense como tipo Mahía. Cada hórreo ten o seu nome, a saber: hórreo de Andrea, hórreo de Xastre, hórreo dos de Rey, hórreo de Lago, hórreo de Rial, hórreo de Vitorio, hórreo de Richalda, hórreo de Ardeira, hórreo de Rivelas, hórreo de Esclavitude do Viturro e hórreo do Corral.

De seguido chegaremos ao Souto de Manselle, lugar histórico onde se reunían os cooperativistas na Segunda República para debater tódolos temas concernentes ao devir das cooperativas agrícolas que xa por aquel entón había no concello.
Tralas marcas da ruta adentrámonos no monte onde poderemos gozar de impresionantes vistas do río Ulla dende diversos miradoiros, así como contemplar uns cantos petróglifos que farán as delicias dos afeccionados ao arte rupestre.

Seguindo o noso sendeiro e localizado no lugar de Abelán da Cruz, no Monte Padronelo, no cruce dos camiños que van a Teaio, Bustelo e A Devesa, antiga encrucillada, punto que separa as aldeas do monte e as do val, atopamos o cruceiro de Abelán. Típico cruceiro de capela ou de loreto da zona do Barbanza. Feito en granito. As medidas xerais son de 4,6 metros de alto por 2,5 de ancho. O fuste mide 1,6 metros e 2,1 de perímetro. A capela ten unha altura de 0,98 metros.
Antes de comenzar a volta atopámonos co último dos miradoiros, o que presenta mellores perspectivas, xa que nel poderemos contemplar, mirando cara a esquerda, o transcurso calmo do río e cara a dereita o comenzo da Ría de Arousa. Un pouco cara diante toparemos o camiño da Orixe que nos levará de volta ao punto de partida.

Distancia: 17 Km.
Dificultade: media – baixa
, xa que as subidas que hai son moi levadeiras, non habendo tramos de dificultade.
Tempo estimado de catro horas e media.


martes, 14 de octubre de 2025

fotos e tracks en Wikiloc de 11 e 12 de outubro do 2025 pola Ribeira Sacra

 O 11 e 12 de outubro estivemos en Parada do Sil (Ribeira Sacra) e fixemos as dúas primeiras etapas do Camiño do Monxe https://ocaminodomonxe.com/

Etapa 1: Castro Caldelas - Fábrica da luz https://es.wikiloc.com/rutas-senderismo/castro-caldelas-fabrica-da-luz-camino-do-monxe-235575529

Etapa 2: San Lourenzo (Necrópolis de San Vitor) - Parada do Sil https://es.wikiloc.com/rutas-senderismo/san-lourenzo-de-barxacoba-necropolis-de-san-vitor-balcon-de-madrid-mosterio-de-santa-cristina-parad-235908996

Estas son as fotos destas etapas:


Na necópole de San Vitor

Miradoiro "A mirada máxica"


Mosterio San Paio de Abeleda



río Sil

río Sil

Miradoiro "A mirada máxica"

Na fábrica da luz




Mosterio de Santa Cristina



Balcón de Madrid

Pasarelas do Mao

Mosterio de Santa Cristina





Balcón de Madrid



Lavadoiro e fonte

Pasarelas do Mao

Charla de Javier Rodríguez Pintos (promotor do Camiño do Monxe) no Curtiñeiro antes da cea



río Sil


Necrópole de San Vitor

26 de outubro 2025 ruta "Ao Pontillón de Castro Desde San Vicente de Cerponzóns" (Pontevedra)

 







Neste enlace está o track da ruta

https://es.wikiloc.com/rutas-senderismo/embalse-pontillon-de-castro-y-monumento-o-canteiro-desde-igrexa-de-san-vicente-de-cerponzons-237702354

O domingo 26 de outubro o noso club fixemos a ruta Ao Pontillón de Castro Desde San Vicente de Cerponzóns (Pontevedra), son sobre 13,5 km e é fácil. Estaba prevista outra ruta pero está intransitable pola maleza. Ao finalizar tomamos unha tortilla e picamos algo.


Descrición da ruta feita por MCMOLEDO:
Iniciamos la caminata desde La Iglesia de San Vicente de Cerponzóns cuyo origen se remonta al siglo XII, con numerosas reformas posteriores.
En sus paredes destacan varios escudos de La Familia Osorio- Galos y la imagen de San Vicente con el perro y el cuervo. En su atrio fuente, pozo, palomar, camelias y dos cruceiros.
A continuación nuestros pasos nos llevaron por una senda tranquila y fácil de caminar.
Pequeños regatos, y fuentecillas casi olvidadas del mundo se unen a nosotros.
En seguida escuchamos un fuerte rumor de agua deslizándose alocadamente ladera abajo. Era El Río Rons pleno de fuerza y furia lleno su cauce por las recientes lluvias.
Lo seguimos un rato ensimismados en la belleza y el espectáculo de sus aguas. Para nuestra sorpresa, en su margen derecho vislumbramos un viejo molino casi escondido entre la maleza.
Lo dejamos fluir libremente y nosotros iniciamos un suave ascenso hacia nuestro objetivo sin nada que perturbase nuestro caminar.
A veces pisábamos sobre una verde alfombra tejida por la mano artesana de La Madre Naturaleza tanto tiempo sin ser perturbada por los caminantes.
Arribamos así al Embalse de Pontillón do Castro abastecido por algunos regatos pequeños, y el Río Rons, también llamado Río Loural, que nace en el cercano Monte Acibal.
En sus serenas aguas canoístas y piragüistas entrenaban afanosamente.
Estilizados árboles, algunos todavía despojados de sus hojas, amistosos bancos y puestos de pesca, adornan el recinto que ofrece distintas zonas para animar a los deportistas en su esfuerzo.
No faltan oportunas fuente en donde refrescarnos. Un servicial puente nos permite sortear al río Rons que ya aquí se nos muestra rugiente y enérgico.
Damos la vuelta al embalse viviendo momentos únicos, apacibles y en calma. Observando las bien cuidadas instalaciones del Complejo Deportivo David Cal centro de entrenamiento en aguas tranquilas de canoístas y piragüistas de todas las categorías.
Y después de una ligera subida por fin pudimos cambiar impresiones con El Cantero en el monumento erigido en el 2000 con apoyo de la comunidad de montes de Verducido en el Outeiro do Castro. Llamado así en referencia a un posible asentamiento castrexo de La Edad de Hierro y desde donde se tiene una visión privilegiada del embalse y se avista la bocana de la Ría de Pontevedra en la lejanía.
Debe continuar el caminante su periplo ahora ya descendiendo y lo hace con el dulce aroma en el aire de una avanzadilla de La Primavera.
Y volvemos a encontrarnos con el río Rons en un bonito escenario con un molino, cubiertas sus paredes de verde hiedra. Y un rústico puente de piedra bajo el que discurre la blanquiazul sonoridad líquida.