lunes, 29 de julio de 2013

25 de agosto: Santa Cecía


Santa Cecía é montaña que domina a Maía (a  comarca que se estende desde Brión ata Padrón).  Ten 497 m de altitude (como A Curota, máis ou menos). A nosa saída consistiu na súa ascensión desde Santa María dos Ánxeles (Brión), a 80 m. s. n. m. n. Partimos desde a igrexa desta parroquia e cruzamos as aldeas de Piñeiro, Sanín, Gosende e Saíme, por agradables vales entre bosques en dirección á montaña. Desde Saíme, a 200 m de altitude, comeza unha esixente subida por pistas ben marcadas, que nos levan sen moita demora ata o vértice xeodésico de Santa Cecía. Despois iremos cara unha caseta de vixilancia forestal, desde onde, se contou a historia do Coto do Castelo a da ermida de Santa Cecilia, hoxe en día desaparecida. 
Sobre o ano 900 uns señores loiros e con cornos na cabeza subiron polo rio Ulla e lle cortaron a cabeza ao bispo de Santiago. Como aos bispos non lle gusta que lle corten a cabeza estableceron un sistema de vixilancia dos accesos de Santiago desde o mar. Un deses puntos segundo o que teorizan alguns expertos, estaria no Monte Santa Cecia, no Coto do Castelo, que puidemos ver  na saida. No Monte atopabase tamen unha capela, cun imaxe de Santa Cecilia, que foi transladada hai varios seculos a Bastavales, por baixo da montaña. Pouco a pouco foi sendo desmantelada a ermida, ata que so quedou unha columna cun estatua dunha muller espida e cunha cobra enrolada. Esta columna foi roubada en 2006, desde enton a ermida de Santa Cecilia e unha capela fantasma, e so e utilizada pola Santa Companna nas noites neboentas
Probablemente a esta capela fai referencia este poema do trobador galego medieval Martín de Xinzo (Xinzo é unha aldea de Bastavales).
Como vivo coitada, madre, por meu amado
Ca m ´enviou mandado que se vai no fossado
E por el vivo coitada!
Ca m´enviou mandado que se vai no ferido
Eu a Santa Cecilia de coraçon o digo
E por el vivo coitada!
(o ferido e o fossado= a guerra)


Outro poema de Martín de Xinzo di:
 

Se vos prouguer, madre, desta guisa
Irei miñas candeas queimar
no meu manto e na miña camisa
a Santa Cecilia, ant´o seu antar
ca moir´eu, madre, por meu amigo
e el morre por falar comigo
 

Ao lonxe, recoñecemos cumes que nos resultan familiares: A Muralla, Monte Culou, Pico Sacro O Iroite e no horizonte, Os Forcados e A Curota. Tras picar algo, fixemos un cómodo descenso ata Macedos (perto de Urdilde) polo cordal da montaña. Finalmente, regresamos aos Ánxeles atravesando cómodas pistas de terra pistas de terra e asfaltadas que atravesan os lugares de Gosende de Arriba, Souto e Piñeiro.

Esta é unha ruta circular.  Os puntos de encontro foron ás 7:45 na Casa da Cultura de Boiro e ás 8:35 no bar A Casiña en Urdilde, desde onde fomos xuntos ata a Igrexa de Santa María dos Ánxeles.

A ruta é de dificultade mediaTodo o camiño é moi cómodo, por pistas e devasas (algunhas con pedras soltas). Hai un par de trechos de subida esixente, que requiren boa forma física. Iremos a paso rápido. Leva unhas 4:30 horas, dependendo do ritmo, e son 14,6 Km. Hai polo menos unha fonte no camiño, e outra máis cerca da cima que se cadra estará seca daquela. Recoméndase levar algo de auga e cousas para picar, así como protección contra o sol (ou chuvia no seu caso).



ascensión Sta. Cecía

ascensión Sta. Cecía

meseta Sta. Cecía

lunes, 15 de julio de 2013

actividades de sendeirismo doutras entidades (actualizado o 27 de agosto)


**** O Centro Cultural Vicente Vidal de Leiro organiza unha andaina para o día 31 de agosto. Denominada "O Rianxo descoñecido, lendas do mar e da terra", partirá de Rianxo ata a Aldea Maldita de Abuín, con paradas no dique de Tanxil, Punta Fincheira e a Praia do Porrón.  Ao longo da andaina iranse explicando historias vinculadas cos lugares que se van percorrendo e que forman parte do noso patrimonio.
Información xeral:
  • HORARIO: Saída ás 10 da mañá no Auditorio de Rianxo. A partir das 9:30 h. recepción de participantes.
  • RUTA: 3 horas aprox., dificultade media-baixa.
  • INSCRICIÓN DE BALDE: Susa (609 818 998), Dolores (638 005 335) ou no Centro Cultural de Leiro.
Recoméndase levar roupa e calzado axeitado, ademais de auga e algo de froita.

 ************************************

****  Duatlhon fotográfico en Lousame: Ola! somos un grupo de mozos/as de Lousame que estamos facendo un proxecto para xuventude no cal as actividades están relacionadas coa natureza a cultura e a  e a fotografía, en concreto temos dúas andainas fotográficas unha a San Ramón (31 de agosto) e outra en Santiago (7 de setembro).Máis información e inscricións en 609 828 853

 ************************************

**** O Servizo de Deportes do Concello de Rianxo organiza unha andaina o vindeiro 7 de setembro na que se percorrerán dúas rutas que discorren polos concellos pontevedreses de Meis e Ribadumia: a Ruta da Pedra e da Auga e a do Río San Martiño.
A andaina vai dirixida a maiores de 14 anos e adultos, ten dificultade media e achégase aos 20 km.; discorre por fermosas ribeiras de río e zonas de monte e natureza en estado puro, con muiños restaurados, unha "aldea labrega" que representa a vida rural gallega de primeiros do século XX e os seus elementos tradicionais (horreo, forno, cruceiro...)
Información e inscricións no Servizo de Deportes (deportes@concelloderianxo.es - 981 866 381) e nos pavillóns polideportivos.

 ************************************

**** Dúas rutas nocturnas pola paisaxe megalítica da Serra do Barbanza. Os guías das mesmas serán os arqueólogos Patricia Mañana e Xurxo Ayán, que nos farán un percorrido por unha ducia de túmulos, dando comezo en Outeriño do Pan.
Os principais contidos a tratar na visita serán, xunto co patrimonio arqueolóxico funerario, a construción da paisaxe megalítica, o uso tradicional do monte, a cantería tradicional e o imaxinario colectivo.
Aproveitando a lúa chea, as rutas faranse os vindeiros venres 23 e 30 de agosto de 2013. E para non distraernos coas fermosas vistas das rías de Arousa e Muros-Noia, as mámoas terán atractivos especiais!
Que precisas saber?
Idades: as visitas están ideadas para maiores de idade, pero tamén aceptamos familias con nenos/as (mellor, maiores de 12 anos).
Custe: 5 €/persoa. Non precisas facer un ingreso previo. Chega con que pagues o día da visita.
Hora de saída: 21 horas (prégase estar 15 minutos antes).
Duración: 120 minutos (aproximadamente).
Distancia do percorrido: 7 quilómetros (aproximadamente).
Punto de partida: aparcamento do EVA nº 10 do Monte Iroite (aquí).
Como chegar: a pista para subir ao Monte Iroite atópase na estrada comarcal 1105 que une os concellos de Noia e Boiro. Á altura do lugar de Moimenta atópase un desvío no que está indicada a Serra do Barbanza, xunto coas mámoas ou o EVA nº 10. Percorridos uns 9 quilómetros, chégase á base militar, diante da que partiremos.
Que debes levar?
Lanterna e chaleco reflectante.
Máis información:  http://etnoga.com/blog/rutas/

************************************

**** Goza do Ullapercorrido polos roteiros de senderismo dos concellos do Ulla dende maio ata outubro. Máis información en: http://andainas.blogspot.com.es/2013/05/goza-do-ulla-2013.html


lunes, 8 de julio de 2013

28 de xullo, ruta da pedra e da auga e rio San Martiño (Armenteira)


O domingo 28 de xullo pola mañá 28 pés (Sabela, Rus, Pili, Moncho, Nati, María José, María, Jose Antonio, Jose, Carlos Benjamín, Anxo e Ana) fixeron a ruta do río San Martiño e a ruta da pedra e da auga pola zona de Armenteira (Meis - comarca do Salnés). O punto de encontro foi ás 8 diante da Casa da Cultura de Boiro. Foron nos coches (levou sobre 50 minutos) ata a rotonda da autovía do Salnés en dirección a Armenteira e empezaron a andar ascendendo pola beira do río San Martiño ata as Piñeiras na parroquia de San Salvador de Meis, despois dirixíronse ao mosteiro de Armenteira e por último fixeron case toda a ruta da pedra e da auga, baixando pola beira do río Armenteira, ata onde se xunta co rio San Martiño. Viron moitos muiños (máis de 30), algúns deles de cubo, distintos aos habituais -de canle-, e tiveron bastante sombra ;-) ao ir pola beira dos rios e estar o día nublado e arredor do 25 por cento do tempo lles estivo chovendo.

Varios comentaron que a pesar da chuvia, valeu a pena facela ruta ao gustarlles especialmente o tramo da ruta da pedra e da auga.

A ruta foron arredor de 17 kilómetros, a dificultade media, e a duración arredor -paradas incluidas- de 5 horas.

As fotos son de Ana, quen teña máis fotos da ruta e queira que se publiquen neste blogue que as envie ao noso email vintedouspes@gmail.com












lunes, 1 de julio de 2013

6 de xullo pola tarde e pola noite Rio Pedras-Rio San Xoan-Monte Forcados



O sábado 6 de xullo Ana, Anxo, Carlos, Duna, Juan, Lourido, María, Moncho, Puri, Rios, e Rus disfrutamos do fin da tarde dun día super caluroso ascendendo pola beira do rio San Xoan ou das bestas, coñecido polos seus tobogáns, un camiño estreito con bastante pendente, iniciamos a ruta en Aldeavella (Pobra do Caramiñal) (62 m de altitude), pasamos pola ponte da Miserela e polo restos do convento, paramos nas piscinas do río Barbanza, chegamos ao camiño que une a Curota con Iroite nunha zona chamada Folgoso e fomos ata o alto dos Forcados (619 m de altitude), onde se fixo de noite e apareceu aire fresco e impresionantes vistas, chegando a ver a luz do faro de Fisterra, despois iniciamos o descenso e cerca da Curota Juan nos dou interesantes explicación de constelacións, estrelas e planetas, co laser e con prismáticos recoñecemos as constelación de: a osa maior, a osa menor, casiopea, a teteira, o cisne, o escorpión,...; e as estrelas: Polaris, Antares, Albireo, as estrelas do triángulo do verán: Deneb, Vega e Altair, ...; estrelas dobres, nebulosa da galaxia de Andromeda, unha curiosa percha,... e tamén escoitamos o mito de Perseo e Andrómeda.

Na mitoloxía grega, Andrómeda era a bela filla do rei Cepheus e a raiña Casiopea de Jaffa, un reino que os antigos chamaban Ethiopía.
Un día,  a Casiopea se lle ocurriu dicir que a súa filla Andrómeda era máis fermosa que as Nereidas, as ninfas do mar e fillas de Neptuno. Ofendidas, foron correndo a seu pai para contarlle tal atrevimento, e éste, furioso e contrariado pola actitude orgullosa dos humáns, mandou inundar as cidades do reino, enviando ademáis a un horrible monstruo mariño que devoraba á xente.
O oráculo de Zeus lle dixo ao rei Cepheus que, a única maneira de aplacar a ira do deos era ofrecer a súa filla Andrómeda en sacrificio. Por eso, o rexente ordenou que a encadearan ás rochas do acantilado para que a besta a comera. E así o fixo.
Perseo, que pasaba por alí despois de ter matado a Medusa, viu á fermosa xove encadeada e quedou prendado da súa belleza. Andrómeda, por entonces, estaba prometida co seu curmán Phineus, pero ainda así éste non se atreveu a desafiar ao monstruo e rescatala. Perseo, entón, lle propuxo ao rei e o pai da xove, que si él mataba á besta, Andrómeda lle sería entregada como esposa.
Cepehus e Casiopea estiveron dacuerdo, e Perseo regresou ao acantilado. Tan pronto como o monstruo apareceu para devorar á súa presa, a bela Andrómeda, Perseo utilizou o seu casco para facerse invisible e as súas zapatillas aladas ( ambos eran obsequios das Náyades pertencían a Hermes).
Tras unha feroz batalla, o noso xove héroe matou á besta feríndoa nun costado coa súa espada de diamante. Con ela tamén cortou as cadeas que tiñan presa a Andrómeda. Unha vez que a súa filla e o seu reino estaban a salvo, Cepheus dubidou en cumprir o pacto que establecera con Perseo. Pero éste se negou a que o rei rompera a súa promesa.
Durante a voda, Phineas centos dos seus seguidores, invadiron a sala da ceremonia para tratar de proclamar a éste como o prometido da xove. Perseo pronto se dio cuenta de que, aunque Cepheus parecía estar horrorizado co panorama, en realidade era cómplice do seu sobriño. Era obvio: non fixera nada para impedir a entrada do antigo pretendiente da súa filla e dos seus homes.
Despois dunha loita sanguiñolenta, Perseo avisou a berros a seus partidarios para que volvesen a mirada. Sacou a cabeza de Medusa e douscentos partidarios de Phineus quedaron convertidos en pedra. Ao ver ésto, o aspirante a noivo caeu de xionllos y suplicou perdón, pero Perseo, lonxe de mostrar compasión. acabou converténdoo tamén en peedra usando a cabeza de Medusa.
Perseo e Andrómeda permaneceron xuntos o resto das súas vidas e tiveron seis fillos. Dacuerdo co historiador grego Heródoto, os reis de Persia descendían do seu primeiro fillo: Perses.
Á morte da parella, a deusa Atenea lles dou un lugar no firmamento, como constelacións, xunto aos pais de Andrómeda e o monstruo mariño, Cetus.











Desta volta non tivemos moito poder de convocatoria, fomos 24 pés, imaxinamos que a ola de calor que nos acompaña estes días e a coincidencia coas festas de Boiro debeu ter algo que ver.

As fotos son de Puri